Ο Δημήτρης Παπαχρήστος και ο Γιώργος Σταματόπουλος στο σχολείο μας, ως συγγραφείς-δημοσιογράφοι-αγωνιστές

Από την εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε, 8 Νοεμβρίου 2005 το απόγευμα, στο χώρο της βιβλιοθήκης, όπου παρουσιάσαμε τους καλεσμένους μας στους γονείς των μαθητών και σε συναδέλφους άλλων σχολείων.

Το Νοέμβριο του 2005, με τη στήριξη του Ε.ΚΕ.ΒΙ (Εθνικό Κέντρο Βιβλίου, "Συγγραφείς και εικονογράφοι στα σχολεία") φιλοξενήσαμε στη βιβλιοθήκη
το Δημήτρη Παπαχρήστο και το Γιώργο Σταματόπουλο,
για να συμβάλουν στο έργο μας ως συγγραφείς-δημοσιογράφοι-αγωνιστές...

Το παρακάτω κείμενο δημοσιεύτηκε στη σχολική και σε τοπική εφημερίδα
Γράφουν: Παρασκευή Τσακνάκη , τάξη Γ΄
Μαρία Τσιγάνη , τάξη Γ΄
Ιωάννα Λουλάκη, φιλόλογος, υπεύθυνη της σχολικής βιβλιοθήκης

Ο Δημήτρης Παπαχρήστος και ο Γιώργος Σταματόπουλος
στο σχολείο μας, ως συγγραφείς-δημοσιογράφοι-αγωνιστές…

Στη σχολική μας βιβλιοθήκη φιλοξενήσαμε, αρχές Νοεμβρίου, δύο πολύ αξιόλογους ανθρώπους : Το Δημήτρη Παπαχρήστο και το Γιώργο Σταματόπουλο. Και πιο συγκεκριμένα, τους είχαμε στο σχολείο μας στις 9 Νοεμβρίου, δηλαδή για μια μέρα, όμως όχι μόνο για μια μέρα…
Τι εννοούμε ; Ακούστε :
Δυο βδομάδες πριν έλθουν εμείς τους…είχαμε κάθε μέρα στη βιβλιοθήκη μας! Την πρώτη εβδομάδα, το κάθε τμήμα του σχολείου μας πέρασε μία διδακτική ώρα εκεί μέσα, ανάμεσα στα βιβλία και όχι μόνο… Στα τραπέζια της βιβλιοθήκης υπήρχε υλικό που είχε σχέση με το Δημήτρη Παπαχρήστο και το Γιώργο Σταματόπουλο : βιβλία τους ( «Ζούσε τη ζωή του σαν να τη θυμόταν», «Ο άλλος Κεμάλ», «Ο ήλιος του Μουσείου», «Έξοδος Ονείρου» του κ. Δημήτρη και «Αμμουδιές στην απρόσιτη διαφάνεια», «Έρωτας, ανθρώπου μύησις», «Η φωνή» του κ. Γιώργου), αλλά και κείμενά τους από εφημερίδες όπου γράφουν. Ακόμα υπήρχαν φωτογραφίες τους από τη ζωή τους, κυρίως του κ. Παπαχρήστου. Εκείνη την ώρα λοιπόν ενημερωθήκαμε – πρωτογνωρίσαμε τους καλεσμένους μας βλέποντας όλα αυτά και συζητώντας με την κ. Ιωάννα που είναι υπεύθυνη της σχολικής βιβλιοθήκης. Διαπιστώσαμε ότι τον κ. Παπαχρήστο τον είχαμε ακούσει σε κάποιες σχολικές γιορτές για το Πολυτεχνείο. Ήταν μια από τις φωνές του ραδιοφωνικού σταθμού, που είχαν στήσει οι φοιτητές μέσα στο Πολυτεχνείο «Εδώ Πολυτεχνείο, Εδώ Πολυτεχνείο» «είμαστε άοπλοι» «αδέλφια μας στρατιώτες» «πώς είναι δυνατόν…» και λέει ο Δημήτρης , μαζί με άλλους φοιτητές, ξεκινώντας πρώτος, τον Εθνικό Ύμνο.
Διαβάσαμε και κάποια αποσπάσματα από τα έργα τους.
Και, μια βδομάδα πριν έρθουν, ξαναπήγαμε στη βιβλιοθήκη για μία ώρα πάλι για να απαντήσουμε σε ερωτηματολόγιο με θέμα « Η ενημέρωσή μου». Εμείς πήραμε τις απαντήσεις του κάθε τμήματος και, αφού τις επεξεργαστήκαμε, οδηγηθήκαμε στα αποτελέσματα τα οποία και σας παρουσιάζουμε παρακάτω.
Και ήρθε η μέρα, Τετάρτη 9 Νοεμβρίου, που θα τους είχαμε κοντά μας ολοζώντανους. Και πάλι στη σχολική βιβλιοθήκη, για μια ώρα η κάθε τάξη, συζητήσαμε με τους συγγραφείς μας.
Ο κ. Σταματόπουλος, ως δημοσιογράφος, αφού μελέτησε την έρευνα : «Η ενημέρωσή μου», μας μίλησε και μας άρεσαν πάρα πολύ όσα μας είπε. Ο κ. Παπαχρήστος μας μίλησε για το Πολυτεχνείο. Και ήρθε η σειρά μας. Αρχίσαμε να ρωτάμε πολλά πράγματα και οι καλεσμένοι μας μας απαντούσαν. Περάσαμε πολύ ωραία. Ευχαριστηθήκαμε και μας φάνηκε ότι κι αυτοί ικανοποιήθηκαν από μας. Δε χορταίναμε να μιλάμε μαζί τους. Δε μας έφτασε με τίποτα. Χτύπησε το κουδούνι κι εμείς δεν ξεκολλούσαμε. (ενώ όταν είμαστε στο μάθημα, δεν κρατιόμαστε…) Τους ζητήσαμε να μας έρθουν πάλι. Και τώρα, ενώ μπήκε ο Δεκέμβριος, στα διαλείμματα και στα κενά μας, πηγαίνουμε στη βιβλιοθήκη και γράφουμε τις εντυπώσεις μας. Άλλα παιδιά γράφουν λόγια και άλλα ζωγραφίζουν… Και η κ. Ιωάννα τούς τα στέλνει με φαξ στη Αθήνα. Στον κ. Παπαχρήστο στην Τράπεζα, όπου εργάζεται, και στον κ. Σταματόπουλο στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία, όπου θα γράψει είπε για μας, ενώ ο κ. Παπαχρήστος θα μιλήσει στην εκπομπή του στην Ελληνική Ραδιοφωνία. Κι εμείς χαιρόμαστε που θα μας ακούσει…το Πανελλήνιο ! Όταν θα πάμε στην Αθήνα, στη Βουλή, θα πάμε να τους δούμε στο ραδιόφωνο και στην εφημερίδα. Θα τους πάμε και την «Κουμπελί Τύπο»

Έρευνα-ερωτηματολόγιο : « Η ενημέρωσή μου…»
Στο σχολείο μας έγινε μία έρευνα σχετική με τον τρόπο ενημέρωσης των μαθητών. Θέλαμε να ξέρουμε τι γίνεται σχετικά με αυτό το θέμα, για να το συζητήσουμε με τους συγγραφείς μας, αφού είναι και δημοσιογράφοι.
Στο ερωτηματολόγιο απάντησαν και οι μαθητές των Γυμνασίων Μανιάκων , Νεστορίου και Γάβρου (αφού και οι μαθητές αυτοί …είχαν την τύχη να μιλήσουν με τους καλεσμένους μας…)
Νοέμβριος 2005
ΣΧΟΛΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ 1ου ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ

1) Παρακολουθώ ειδήσεις και ενημερώνομαι :

Από το ραδιόφωνο
Από την τηλεόραση
Από το ραδιόφωνο και την τηλεόραση
Από τις εφημερίδες
Από τα περιοδικά
Από τους γονείς μου
Από τους φίλους μου
Δεν μ’ ενδιαφέρουν οι ειδήσεις

(εφόσον ενημερώνεσαι από ραδιόφωνο ή τηλεόραση)
2) Για την ενημέρωσή μου ακούω/παρακολουθώ

Τοπικό ραδιόφωνο
Τοπική τηλεόραση
Ρ/σταθμούς με πανελλήνια εμβέλεια
Τηλεοπτικά κανάλια με πανελλήνια εμβέλεια
Ξένο ραδιόφωνο και ξένη τηλεόραση

3) Στη διάρκεια της ημέρας ακούω ειδήσεις :

Μια φορά τουλάχιστον
Περισσότερες από δύο φορές
Πότε-πότε
Καμία φορά

4) Στο σπίτι μου αγοράζονται εφημερίδες :

Κάθε μέρα
Κυριακάτικες
Συχνά
Σπάνια
Ποτέ

5) Από τις ειδήσεις με ενδιαφέρουν :

Οι αθλητικές
Οι πολιτικές
Οι οικονομικές
Οι καλλιτεχνικές
Οι περιβαλλοντικές
Οι τοπικές
Οι παγκόσμιες

(το ερωτηματολόγιο διαμορφώσαμε σε συνεργασία με τον διευθυντή του σχολείου, κ. Χάρη Μακρή, φιλόλογο και σύμβουλο φιλολόγων στη συνέχεια)

ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΕΔΕΙΞΑΝ:

Οι περισσότεροι μαθητές ενημερώνονται από την τηλεόραση και όχι από το ραδιόφωνο και τις εφημερίδες

Το 100% των μαθητών του Γυμνασίου Γαύρου
Το 80% των μαθητών του Γυμνασίου Νεστορίου
Το 70% των μαθητών του Πρώτου Γυμνασίου
Το 60% των μαθητών του Γυμνασίου Μανιάκων

Ενημερώνονται από τηλεοπτικά καναλια με πανελλήνια εμβέλεια:

Το 80% των μαθητών του Γυμνασίου Νεστορίου
Το 70% των μαθητών του Γυμνασίου Γαύρου
Το 67% των μαθητών του Πρώτου Γυμνασίου
Το 55% των μαθητών του Γυμνασίου Μανιάκων

Ακούν ειδήσεις στη διάρκεια της μέρας:

Α) μια φορά τουλάχιστον
Το 50% των μαθητών του Γυμνασίου Νεστορίου
Το 40% των μαθητών του Γυμνασίου Γαύρου
Το 35% των μαθητών του Πρώτου Γυμνασίου
Το 25% των μαθητών του Γυμνασίου Μανιάκων

Β) Πότε-πότε

Το 30% των μαθητών του Γυμνασίου Νεστορίου
Το 35% των μαθητών του Πρώτου Γυμνασίου
Το 50% των μαθητών του Γυμνασίου Γαύρου
Το 55% των μαθητών του Γυμνασίου Μανιάκων

Αγοράζουν κυριακάτικες εφημερίδες (ελάχιστοι κάθε μέρα) :

Το 40% των μαθητών του Γυμνασίου Νεστορίου
Το 35% των μαθητών του Γυμνασίου Γαύρου
Το 20% των μαθητών του Γυμνασίου Μανιάκων
Το 10% των μαθητών του Πρώτου Γυμνασίου

Ενδιαφέρονται περισσότερο για τις αθλητικές και καλλιτεχνικές ειδήσεις (και πολύ λίγο για τα πολιτικά, οικονομικά, περιβαλλοντικά, τοπικά, παγκόσμια) :

Το 45% των μαθητών του Γυμνασίου Μανιάκων
Το 55% των μαθητών του Πρώτου Γυμνασίου

Το 60% των μαθητών του Γυμνασίου Νεστορίου
Το 80% των μαθητών του Γυμνασίου Γαύρου

Γράφει η Τσιγάνη Μαρία
H ΑΤΥΧΗ
Φαντάζεστε τώρα εμένα που, ενώ έζησα το κλίμα της ετοιμασίας-αναμονής, εκείνη τη μέρα του ερχομού τους βρήκα να αρρωστήσω! Λες και δεν υπήρχαν άλλες μέρες για πυρετούς (να χάσω και κανένα …βαρετό μάθημα.) Οι άλλοι να ζουν ανεπανάληπτες στιγμές και γω να καίγομαι στον πυρετό! Ε, δε συμφωνείτε ότι ήμουν η …μεγάλη άτυχη;

Αισθάνθηκα και αισθάνομαι πολύ μειονεκτικά γι’ αυτό, μα πιο πολύ αισθάνομαι άτυχη μέχρι και σήμερα, περίπου ένα μήνα μετά την επίσκεψή τους. Ο λόγος αυτών των συναισθημάτων είναι αποτέλεσμα των όσων μου μετέφεραν οι συμμαθητές μου με τον προφορικό λόγο και πρέπει να πω πως αυτό με άγγιξε ιδιαίτερα, με έκανε να αισθάνομαι ακόμα πιο περίεργη και μου δυνάμωσαν την επιθυμία να τους δω από κοντά και να τους ακούσω. Έτσι θα προσπαθήσω να εκμεταλλευτώ κάθε ευκαιρία (κάτι για ερχομό τους σε σχολείο της Πτολεμαϊδας πήρε το αυτί μου…) για να το καταφέρω αυτό.
Και αυτό πρέπει να κάνετε όλοι οι άτυχοι
Να μην παρατάτε τον αγώνα !!!
Εξάλλου ο κ. Δημήτρης Παπαχρήστος επαναλαμβάνει στην εκπομπή του, σχεδόν κάθε Σάββατο :
«Καλύτερα να αγωνίζεται κανείς μάταια, παρά να ζει μάταια»

Το Φεβρουάριο 2006, κάναμε ραδιοφωνική εκπομπή στο ράδιο Καστοριά, 

όπου παρουσιάσαμε τους καλεσμένους μας, εδώ ακούμε απόσπασμα.

Ηλίας Κατσούλης ...ραδιοφωνική εκπομπή

Η σχολική βιβλιοθήκη του 1ου Γυμνασίου Καστοριάς
σε συνεργασία με τη Δημοτική βιβλιοθήκη Καστοριάς

Κυριακή 10 Μαϊου 2009, 8 το βράδυ, στο ΤΕΙ Καστοριάς

"Αφιέρωμα στον Ηλία Κατσούλη"

Θα μιλήσουν για το στιχουργό αλλά και το ραδιόφωνο:
οι δημοσιογράφοι-ραδιοφωνικοί παραγωγοί
Νίκος Μπουρσινός και Δημήτρης Παπαχρήστος ,
ο τραγουδιστής-μουσικός Νίκος Ανδρουλάκης και
η φιλόλογος Ιωάννα Λουλάκη.

Θα τραγουδήσουν Ηλία Κατσούλη οι: Νίκος Ανδρουλάκης,
Αλέξανδρος Γούδας, Αχιλλέας Μάλκος, Νίκος Κύρου,
Κώστας Παντάδης, Έφη Λάτσκου.
Ηχοληψία: ο μουσικός Ντίνος Ταμβάκης

Και όλα αυτά σε μορφή ραδιοφωνικής εκπομπής:
"ακούτε το κουμπελί-ράδιο της σχολικής βιβλιοθήκης
του 1ου Γυμνασίου Καστοριάς"...

Στο χώρο της εκδήλωσης θα υπάρχει έκθεση εργασιών των μαθητών σχετικά
με το Καλαντάρι, έκθεση βιβλίων και περιοδικών σχετικών με τον Ηλία Κατσούλη και
έκθεση CD με τραγούδια σε στίχους Ηλία Κατσούλη.

Και τη Δευτέρα το πρωί οι παραπάνω θα πάνε στα σχολεία :
1ο Γυμνάσιο Καστοριάς και Γυμνάσιο Μανιάκων
Όπου οι μαθητές ασχολήθηκαν κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς με
το Καλαντάρι, σε στίχους Ηλία Κατσούλη και μουσική Παντελή Θαλασσινού.
Θα μιλήσουν με τα παιδιά για τον Ηλία Κατσούλη, αλλά και για το
ραδιόφωνο και τη μουσική.
(Η σχολική βιβλιοθήκη του 1ου Γυμνασίου Καστοριάς έχει κάνει
ραδιοφωνικές εκπομπές σε τοπικό ραδιόφωνο (και όχι μόνο) με θέμα :
<<η λογοτεχνία στο ραδιόφωνο>>)

Τα φτερά σας και ελάτε...

Ηλίας Κατσούλης

Το Καλαντάρι, Ηλίας Κατσούλης-Παντελής Θαλασσινός

Στο Γυμνάσιο Μανιάκων (οι Μανιάκοι) Καστοριάς, σήμερα,

η σχολική βιβλιοθήκη του 1ου Γυμνασίου Καστοριάς παρουσίασε

"Το Καλαντάρι" (βλεπ. σχετ.ανάρτηση στο filanagnosias.blogspot.com)

Τα παιδιά, κρατώντας στα χέρια τους φωτοτυπία με τα 12 τραγούδια για τους μήνες του χρόνου, σε στίχους του Ηλία Κατσούλη και μουσική του Παντελή Θαλασσινού, είδαν (από DVD) στο στούντιο, τον Παντελή Θαλασσινό να ετοιμάζει με τους συνεργάτες του και το στιχουργό-ποιητή, "το Καλαντάρι". Ακόμα είδαν και το 7λεπτο αφιέρωμα του Λευτέρη Παπαδόπουλου, το 2005, στην εκπομπή του "Μακρινές φιλίες" (ΕΡΤ3), το οποίο προμηθευτήκαμε από την ΕΡΤ πέρυσι, οπως αποκτήσαμε και την 45λεπτη εκπομπή "η άλλη μεριά του φεγγαριού" (ΕΤ1)και πάλι του Λευτέρη Παπαδόπουλου...

Στο διάλειμμα τα παιδιά ξεφύλλισαν το βιβλίο με τους στίχους του Ηλία Κατσούλη, το βιβλίο εκδόσεων Ιανού "το Καλαντάρι" με ανθολόγηση (από τον Κατσούλη) κειμένων για κάθε μήνα, μουσικά περιοδικά (Δίφωνο και Μετρονόμος), όπου έγραφε ο Κατσούλης, αλλά και περιοδικά με αφιέρωμα στον στιχουργό. Επίσης είδαν και διάφορα CD με τραγούδια που τραγουδούν ο Νίκος Ανδρουλάκης, ο Μανώλης Λιδάκης, η Αργυρώ Καπαρού, η Δέσποινα Ολυμπίου, η Χάρις Αλεξίου, ο Γιώργος Νταλάρας κ.ά. Όμως τα πιο πολλά τα τραγουδάει ο Παντελής Θαλασσινός, "το άλλο του μισό" όπως δηλώνει στο Καλαντάρι ο Ηλίας...

Η σχολική βιβλιοθήκη του 1ου Γυμνασίου Καστοριάς είχε καλεσμένο τον Ηλία Κατσούλη κατά το προηγούμενο σχολ. έτος, και η εκδήλωση θα γινόταν το Μάιο του 2008. Όμως ο στιχουργός-ποιητής ...έφυγε. Καλέσαμε τον Παντελή Θαλασσινό για να αναπληρώσει το ...κενό. Τον περιμένουμε στις 10 και 11 Μαϊου. Στις 10 Μαϊου θα γίνει εκδήλωση-αφιέρωμα στον Ηλία Κατσούλη για το σύνολο του έργου του, για το κοινό της Καστοριάς (σε λίγες μέρες θα αναρτηθεί η σχετική πρόσκληση). Στις 11 Μαϊου θα γίνει η εκδήλωση στο 1ο Γυμνάσιο, αλλά και στο Γυμνάσιο Μανιάκων (κυρίως με "το Καλαντάρι")

Η αλήθεια για τις Σχολικές Βιβλιοθήκες

Φεβρουάριος 2009

Είμαστε εκπαιδευτικοί-υπεύθυνοι των σχολικών βιβλιοθηκών που δημιουργήθηκαν την περίοδο 1999-2000 με το επιχειρησιακό πρόγραμμα ΕΠΕΑΕΚ του Β΄ Κοινοτικού Πλαισίου στήριξης σε 499 σχολεία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Στην υπουργική απόφαση που καθορίζει το πλαίσιο λειτουργίας των σχολικών βιβλιοθηκών αναφέρεται, μεταξύ άλλων, ότι «καθώς η εκπαιδευτική αποστολή του σχολείου επιβάλλει την απρόσκοπτη και ελεύθερη αναζήτηση της γνώσης από τον μαθητή, η σχολική βιβλιοθήκη αποτελεί μέσο και ακρογωνιαίο λίθο αυτής της διαδικασίας». Τονίζεται επίσης ότι η βιβλιοθήκη «αποτελεί κεντρικό εκπαιδευτικό τμήμα του σχολείου».
Αυτά στη θεωρία, γιατί στην πράξη η Πολιτεία, όλα αυτά τα χρόνια, έκανε ελάχιστα πράγματα για να υποστηρίξει αυτές τις διακηρύξεις.
Δεν δόθηκε ποτέ από το ΥΠΕΠΘ η ετήσια επιχορήγηση που αναφέρεται ρητά στο πλαίσιο λειτουργίας. Συνεπώς δεν διατίθενται χρήματα για την αγορά νέου υλικού (βιβλία, περιοδικά, CD, DVD, εκπαιδευτικό λογισμικό), ούτε για την ανανέωση του τεχνολογικού εξοπλισμού, ενώ δεν υπάρχει ουσιαστική τεχνική υποστήριξη. Οι όποιες αγορές και αναβαθμίσεις γίνονται, κατόπιν αιτημάτων μας, από το περίσσευμα των σχολικών επιτροπών ή με δωρεές από συλλόγους γονέων και κηδεμόνων, ιδρύματα, τράπεζες και κοινωφελείς οργανισμούς.
Δεν υπήρξε ποτέ συστηματική ενημέρωση των εκπαιδευτικών για τον ρόλο και τον τρόπο χρήσης της σχολικής βιβλιοθήκης, ώστε να αλλάξουν τον δασκαλοκεντρικό τρόπο διδασκαλίας και να προσανατολιστούν σε σύγχρονες μεθόδους.
Τα αναλυτικά προγράμματα σπουδών ελάχιστα προσφέρονται στην αξιοποίηση της σχολικής βιβλιοθήκης ώστε να την καταστήσουν «εργαστήρι άσκησης του μαθητή στην κριτική σκέψη που απαιτεί η σύγχρονη κοινωνία», όπως ευαγγελίζεται το πλαίσιο λειτουργίας.
Το μόνο θετικό που έγινε ήταν η επιμόρφωση, σε στοιχειώδη ζητήματα βιβλιοθηκονομίας, των εκπαιδευτικών που κλήθηκαν να στελεχώσουν τις σχολικές βιβλιοθήκες. Επιμόρφωση που σταδιακά έγινε ελλιπής και δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ για όσους τοποθετήθηκαν από το 2007 και μετά.
Συμπερασματικά, οι σχολικές βιβλιοθήκες αφέθηκαν να βουλιάξουν στο τέλμα που υπάρχει στο εξεταστικοκεντρικό εκπαιδευτικό σύστημα που επικρατεί στη χώρα μας εδώ και πάρα πολλά χρόνια παρά τις όποιες μεταρρυθμίσεις.
Κι όμως, εμείς οι εκπαιδευτικοί-υπεύθυνοι των σχολικών βιβλιοθηκών είμαστε εδώ, κρατάμε ζωντανό, μέσα σε δύσκολες συνθήκες, αυτό το πολύτιμο κύτταρο της εκπαιδευτικής διαδικασίας, αναζητάμε από μόνοι μας τρόπους βελτίωσης της δουλειάς μας και στη μεγάλη πλειοψηφία παράγουμε έργο σημαντικό.
Δυστυχώς, το έργο αυτό είναι ελάχιστα γνωστό. Και εμφανίζονται συχνά αρθρογράφοι, αλλά και φορείς και πολιτικά κόμματα, άλλοι κινούμενοι από προσωπικά συμφέροντα και άλλοι από κακή πληροφόρηση, να μιλούν κατά κανόνα απαξιωτικά για τις σχολικές βιβλιοθήκες. Συγχέουν την τύχη που επιφυλάσσει η Πολιτεία γι’ αυτές, με το έργο που γίνεται από την πλειοψηφία των εκπαιδευτικών-υπευθύνων των σχολικών βιβλιοθηκών, μέσα στις υπάρχουσες συνθήκες, με αγάπη και μεράκι για την εκπαίδευση, σε πείσμα των ελλείψεων και της ανεπάρκειας της Πολιτείας.
Ορισμένοι έφτασαν στο σημείο να μιλήσουν για «άδειες», «έρημες», «ανενεργές», «αραχνιασμένες» και «νεκρές» σχολικές βιβλιοθήκες.
Απαντούμε με το έργο μας που είναι πολύπλευρο και περιλαμβάνει :
• Ενημέρωση όλων των μαθητών, στην αρχή κάθε σχολικής χρονιάς, για τις υπηρεσίες και τον τρόπο χρήσης της σχολικής βιβλιοθήκης.
• Συνεργασία με τους καθηγητές που καταφέρνουν να ξεφύγουν από τις συμπληγάδες του αναλυτικού προγράμματος και να σχεδιάσουν μαθήματα μέσω των πηγών ή να αναθέσουν συνθετικές εργασίες στους μαθητές.
• Αφιερώματα σε συγγραφείς, ποιητές, ζωγράφους, λαογραφικά έθιμα και ιστορικά γεγονότα.
• Επισκέψεις λογοτεχνών και εικονογράφων σε συνεργασία με το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου.
• Εκδηλώσεις για τον επαγγελματικό προσανατολισμό, τα ναρκωτικά, το αλκοόλ, το κάπνισμα, την κυκλοφοριακή αγωγή, την ανακύκλωση, τη φιλαναγνωσία, τον ρατσισμό, την ειρήνη κ.α.
• Εκθέσεις βιβλίων.
• Δημιουργία αναγνωστικών λεσχών για μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικούς.
• Εκδόσεις μαθητικών εφημερίδων.
• Επιδείξεις μουσειοσκευών σε συνεργασία με Μουσεία.
• Θεατρικές παραστάσεις.
• Μουσικές εκδηλώσεις.
• Δημιουργία ταινιών μικρού μήκους και ντοκιμαντέρ.
• Διαγωνισμούς ζωγραφικής.
• Οργάνωση σκακιστικών αγώνων.
• Προγράμματα αγωγής υγείας, περιβάλλοντος κ.α.
• Συμμετοχή και διακρίσεις σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο σε προγράμματα εξ αποστάσεως εκπαίδευσης και e-twinning.
• Διοργάνωση ενημερωτικών και εκπαιδευτικών ημερίδων.
• Συνεργασίες με τους Δήμους και τις Νομαρχίες.
• Ενημέρωση γονέων για το ρόλο της σχολικής βιβλιοθήκης.
• Κατασκευή ιστοτόπων (web-sites) και ιστολογίων (blogs).
• Δημιουργία του Πανελλήνιου Φόρουμ Σχολικών Βιβλιοθηκών, ενός ηλεκτρονικού τόπου συνάντησης, προβληματισμού και ανταλλαγής απόψεων των υπευθύνων των σχολικών βιβλιοθηκών.

Αυτή είναι η αλήθεια για τις σχολικές βιβλιοθήκες, όπως τη βιώνουμε εμείς οι εκπαιδευτικοί που τις στελεχώνουμε. Και ζητάμε να ακουστεί η φωνή μας και να ενισχυθεί το έργο μας, τόσο οικονομικά όσο και θεσμικά. Παράλληλα θεωρούμε αναγκαία την επέκταση του θεσμού των βιβλιοθηκών στο σύνολο των σχολικών μονάδων πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, για να ανταποκριθούμε ως κοινωνία στις απαιτήσεις των καιρών που επιβάλλουν τη καλλιέργεια της ικανότητας για έρευνα και συγκριτική μάθηση, καθώς και την εξοικείωση με τη δια βίου εκπαίδευση.

(Τα ονόματα όσων υπογράφουν το κείμενο είναι στη διάθεση κάθε ενδιαφερόμενου)

Γιώργος Σεφέρης, 100 χρόνια από τη γέννησή του.

(από το ημερολόγιο της βιβλιοθήκης)
Σχολ. έτος 2000-2001

Οκτώβριος 2000, στο χώρο της βιβλιοθήκης.
Οι βιβλιοστάτες με λίγα βιβλία, τα πρώτα που μας ήρθαν τον Ιούνιο, να περιμένουν αυτά που είναι στα πόδια μας ακόμα, άλλα στα τραπέζια και άλλα σε κουτιά που μόλις έφτασαν... Τα τακτοποιούμε στα διαλείμματα με τη βοήθεια της "ομάδας βιβλιοθήκης", γύρω στα 30 παιδιά, όσα ήθελαν. Αξιοποιούνται και τα κενά τους, αλλά και οι ...ωριαίες αποβολές.
Και πνιγμένοι στα βιβλία, το αφιέρωμά μας στο Γιώργο Σεφέρη.
Οι μαθητές το παρακολούθησαν κατά τάξεις.
Αφού έμαθαν για τη ζωή και το έργο του ποιητή, άκουσαν τη φωνή του (από κασέτα), όπως και μελοποιημένα ποιήματά του, κρατώντας μία φωτοτυπία με τα κομμάτια που άκουγαν. Αποκόμματα εφημερίδων (με Σεφέρη) στους τοίχους και στα έπιπλα της βιβλιοθήκης.
Το αφιέρωμα συνεχίστηκε στις τάξεις, με το φιλόλογό τους, με ποιήματα από τα Νεοελληνικά κείμενα.
Ακόμα στο τέλος του σχολ. έτους το σχολείο, κατά τμήμα, επισκέφθηκε την έκθεση φωτογραφιών του Σεφέρη, στην "Αρμονία" (αίθουσα μουσικοφιλολογικού συλλόγου Καστοριάς). Την έκθεση-υλικό του ΜΙΕΤ (Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης-έφερε στην Καστοριά ο Σύνδεσμος Φιλολόγων (όπου ήμουν γραμματέας)
Ό,τι άκουσαν για τον ποιητή στη βιβλιοθήκη :

Γιώργος Σεφέρης (1900-1971)
Το πρωί της 21ης Σεπτεμβρίου 1971 ο κόσμος πληροφορήθηκε από τις εφημερίδες το τέλος της ήδη απελπισμένης πάλης του Γιώργου Σεφέρη με το θάνατο. Την επόμενη μέρα, ο λαός της Αθήνας και πλήθος άλλοι πολίτες από όλα τα σημεία του Ελληνισμού, συνόδεψαν πεζοί τον ποιητή τους ως τον τάφο του.
Οι περισσότεροι, νέοι, τραγουδούσαν :
Με τι καρδιά, με τι πνοή,
τι πόθους και τι πάθος
πήραμε τη ζωή μας…
Γεννημένος στη Σμύρνη στα 1900 θα αισθανθεί την ανάταση του Ελληνισμού, θα ζήσει την πίστη και το όραμα της μεγάλης Ελλάδας ακούγοντας για το Βενιζέλο, για να σημειώσει αργότερα σ’ ένα κείμενό του : «Ήμουν δεκατεσσάρω χρονών τον Αύγουστο του 14, όταν εφύγαμε από την Σμύρνη. Είχα πολύ ζωντανό μέσα μου το συναίσθημα του τι θα πει σκλαβιά…»
Ήταν γιος του γνωστού καθηγητή του Πανεπιστημίου Στέλιου Σεφεριάδη. Στην Αθήνα εγκαταστάθηκε οικογενειακώς το 1914. Μετά από λαμπρές σπουδές εδώ και στο εξωτερικό ακολούθησε από το 1926 το διπλωματικό κλάδο. Διορίστηκε ακόλουθος στο υπουργείο εξωτερικών και υπηρέτησε διαδοχικά στο Λονδίνο και στην Κορυτσά. Μετά την κατάληψη της Ελλάδας από τα γερμανικά στρατεύματα ακολούθησε την ελεύθερη ελληνική κυβέρνηση στην εξορία και υπηρέτησε στη Νότιο Αφρική και στο Κάϊρο.
Μετά την απελευθέρωση ανέλαβε από το 1945 ως το 1946 διευθυντής του Πολιτικού Γραφείου του Αντιβασιλέως Αρχιεπισκόπου Δαμασκηνού. Στη συνέχεια υπηρέτησε ως πρεσβευτής της Ελλάδας στην Άγκυρα, στο Λονδίνο, στη Βηρυτό και πάλι στο Λονδίνο, όπου έμεινε ως το 1961.
Στην ποίηση εμφανίστηκε το 1931 με την ποιητική συλλογή «Στροφή», που σήμαινε πραγματικά μια στροφή στη νεοελληνική ποίηση. Με τη «Στροφή» γεννήθηκε γενικά ο ελεύθερος δρόμος που θα πάρουν οι Ελύτης, Ρίτσος, Γκάτσος και όλοι οι νεότεροι.
Η συγγραφική προσωπικότητα δηλαδή του Σεφέρη άλλαξε απότομα και ριζικά το χαρακτήρα της ελληνικής ποίησης.
Μετά τη «Στροφή» ακολούθησαν οι υπόλοιπες ποιητικές συλλογές του : «Στέρνα», «Μυθιστόρημα», «Ημερολόγιο Καταστρώματος», «Κίχλη», «Τετράδιο Γυμνασμάτων», «Κύπρον ού μ’ εθέσπισεν…»
Διέπρεψε και ως δοκιμιογράφος. Οι κριτικές του μελέτες «Δοκιμές», «Διάλογος πάνω στην Ποίηση», «Ερωτόκριτος», αναδεικνύουν τη δημιουργική δύναμη του ποιητή, το κριτικό του πνεύμα και την οξεία παρατηρητικότητά του.
Ασχολήθηκε και με μεταφράσεις ξένων έργων του Βαλερύ και κυρίως του Έλιοτ («Έρημη Χώρα»). Επίσης μετέφρασε κείμενα από την Π. Διαθήκη. Έγραψε ταξιδιωτικές εντυπώσεις από τους λαξευτούς χριστιανικούς ναούς της Καππαδοκίας καθώς και ένα δοκίμιο για τους Δελφούς.
Διατυπώθηκε πολλές φορές ο ισχυρισμός πως ο Σεφέρης ακολούθησε κατά λάθος το διπλωματικό κλάδο. Ήταν λένε στη δουλειά του άριστος. Του έλειπε όμως το πάθος της καριέρας. Για κείνον που ήταν γεννημένος ποιητής, το παν ήταν η ποίηση. Οι στίχοι του αποτελούσαν για τον ίδιο, ένα είδος φυγής από τις μικρότητες των συναναστροφών της ημέρας. Κι εκεί πιστεύουμε βρίσκεται ο αληθινός Σεφέρης.
Το 1963 χάρισε στην Ελλάδα το Νόμπελ Λογοτεχνίας «για το αξιοσημείωτο λυρικό του έργο που εμπνέει μια βαθιά βιωμένη αίσθηση του ελληνικού πνευματικού χώρου» φέρνοντας την Ελλάδα στο παγκόσμιο προσκήνιο.
Ένα βιβλίο ακολούθησε το Νόμπελ, τα «Τρία κρυφά ποιήματα»
Το 1969 με τη «Δήλωσή» του παίρνει θέση εναντίον της χούντας.
Ακολουθούν το 1970 και 71 τα ποιήματά του «Γάτες» και «Επί Ασπαλάθων»
Και το 1971 πεθαίνει και η κηδεία του ήταν μια ευκαιρία να δείξουν οι Έλληνες την αντιπάθειά τους προς το καθεστώς και την αγάπη τους προς την ελευθερία και τη δημοκρατία.

Και κάτι αξιοσημείωτο που αφορά τη νεολαία:
Αυτό που παρατηρήθηκε στην κηδεία του Γιώργου Σεφέρη ήταν ότι δεν πρωτοστάτησε ο πνευματικός κόσμος, μα κυρίως οι νέοι της Ελλάδας, που με εκδηλώσεις αγάπης και βαθιάς αφοσίωσης συνόδεψαν τον ποιητή στην τελευταία του κατοικία. Γράφτηκε λοιπόν σε εφημερίδα στις 10 Οκτωβρίου του 1971 στην Κύπρο : «Έχουν λεχθεί πολλά για τη σύγχρονη νεολαία, για τον «κατήφορο» που έχουν πάρει σήμερα οι νέοι, για την αδιαφορία τους για τις πνευματικές αξίες. Όμως τούτη ακριβώς η παρουσία είναι μια μαρτυρία, μια αδιάψευστη μαρτυρία πως οι Έλληνες νέοι ξέρουν πάντα να εκτιμούν και να σέβονται τις αληθινές, τις μεγάλες πνευματικές αξίες, πως ξέρουν να τιμούν όσους κάνουν τη ζωή τους προσφορά, όσοι κληροδοτούν στο έθνος, πιστοί στο μεγάλο χρέος. Παράλληλα η νεολαία έδειξε πόσο χώρο κατέχει η ποίηση στη ζωή των ανθρώπων.

Μια πολύ ανθρώπινη πλευρά του ποιητή φαίνεται στην αλληλογραφία του με τη Μαριώ (1936-1940), που δημοσιεύθηκε το 1989 με τον τίτλο: «Σεφέρης και Μαριώ: ο Μεγάλος Έρωτας!»

Τι είπαν για το Σεφέρη όταν έφυγε…

Οδυσσέας Ελύτης
«Κανείς άλλος δεν στάθηκε τόσο ικανός ν’ ανιχνεύσει, να βρει και να κινήσει τα νήματα της ζωντανής ελληνικής παράδοσης όσο αυτός… Καλλιέργησε το αίσθημα της ευθύνης και κράτησε ψηλά τη σημαία της ελεύθερης συνείδησης, που τόσο την έχουν ανάγκη, σήμερα προπάντων, οι νέοι».

Γιάννης Ρίτσος
«Αυτή την ώρα, τα λόγια μου φαίνονται μικρά για το ανάστημα του ποιητή, μικρά για τη λύπη και την περηφάνια που μας γεμίζει το έργο του και το ήθος του. Εδώ και πολλά χρόνια, σε κρίσιμες στιγμές της ελληνικής ιστορίας, ο ποιητής έσμιξε ποίηση και ελευθερία, αισθητική και ηθική, σε μια γνήσια και φυσική ενότητα, αφήνοντας μιάν υψηλή, παραδειγματική κληρονομιά σ’ ολόκληρο τον ελληνικό πολιτισμό. Ακόμα μια φορά «σ’ αυτό το φέρετρο ακουμπά η Ελλάδα».

Αντώνης Σαμαράκης
«Ποιος Έλληνας και ποιος αληθινά ελεύθερος άνθρωπος μπορεί να μη νιώσει βαθιά οδύνη; Αν ο Γιώργος Σεφέρης πέρασε τώρα στη δικαιοδοσία της Σιωπής, όμως η φωνή του είναι και θα είναι πάντα μέσα μας».

Κων/νος Καραμανλής
«Παρακαλώ βεβαιωθείτε ότι με ελύπησε βαθύτατα ο θάνατος του συζύγου σας. Είχα την αγαθήν τύχην να συνεργαστώ επί μακρόν μαζί του και να εκτιμήσω τας αρετάς του. Ο Σεφέρης ετίμησε την Ελλάδα ως διανοούμενος και την υπηρέτησε ως διπλωμάτης».


Σεφέρης και Κύπρος
Στενούς δεσμούς είχε ο Γιώργος Σεφέρης με την Κύπρο που αγάπησε ιδιαίτερα, που την τραγούδησε με μια φωνή γλυκύτερη από τα’ «αηδόνια που δε σ’ αφήνουνε να κοιμηθείς στις Πλάτρες» και αισθάνθηκε βαθύτατα την ιστορική της μοίρα.
Την επισκεπτόταν συχνά.

Τι είπε ο ποιητής στην απονομή του Νόμπελ:
«Ανήκω σε μια χώρα μικρή. Ένα πέτρινο ακρωτήρι στη Μεσόγειο, που δεν έχει άλλο αγαθό παρά τον αγώνα του λαού του, τη θάλασσα και το φως του ήλιου. Είναι μικρός ο τόπος μας, αλλά η παράδοσή του είναι τεράστια και το πράγμα που τη χαρακτηρίζει είναι ότι μας παραδόθηκε χωρίς διακοπή. Η ελληνική γλώσσα δεν έπαψε ποτέ της να μιλιέται… Άλλο χαρακτηριστικό αυτής της παράδοσης είναι η αγάπη της για την ανθρωπιά. Κανόνας της είναι η δικαιοσύνη… Πιστεύω πως τούτος ο σύγχρονος κόσμος όπου ζούμε, ο τυραννισμένος από το φόβο και την ανησυχία, τη χρειάζεται την ποίηση. Η ποίηση έχει τις ρίζες της στην ανθρώπινη ανάσα – και τι θα γινόμασταν αν η πνοή λιγόστευε;
Πρέπει ν’ αναζητήσουμε τον άνθρωπο, όπου και να βρίσκεται».

Η "ομάδα βιβλιοθήκης" του Γυμνασίου Μανιάκων Καστοριάς στη βιβλιοθήκη μας...

(από το ημερολόγιο της βιβλιοθήκης)
Απρίλιος 2003








Φιλοξενήσαμε στη βιβλιοθήκη μας (ενώ ακόμα στα τραπέζια μας η έκθεση βιβλίων και σκίτσων με αντιπολεμικό περιεχόμενο, βλέπ. σχετική ανάρτηση) την "ομάδα βιβλιοθήκης" του Γυμνασίου Μανιάκων (είναι το σχολείο της οργανικής μου θέσης, 8 χρόνια ως φιλόλογος εκεί, από το 1993-1999, δημιούργησα-λειτούργησα, με τη βοήθεια και άλλων συναδέλφων μου, και την οικονομική στήριξη του Συλλόγου γονέων, του Δήμου, πολιτιστικών συλλόγων της περιοχής, βιβλιοπωλείων, ιδιωτών, προσφορές συναδέλφων, και με τις 300.000 δραχμές του πρώτου βραβείου που είχε πάρει το σχολείο μας το 1994 από το ίδρυμα Μπότση για τη σχολική εφημερίδα "Μαθητική Φλόγα", σχολική βιβλιοθήκη-μικρογραφία των 500 βιβλιοθηκών σε χώρο 70 τ.μ. με βιβλιοστάτες, τραπέζια, 2000 περίπου τίτλους βιβλίων, 900 περίπου δανεισμούς το χρόνο, με 200 παιδιά...)
Αφού έγινε η γνωριμία των παιδιών με τα αντίστοιχα δικά μας (τρώγοντας καρυδάτο κέικ που τους προσφέραμε, τους ενημερώσαμε για την οργάνωση, λειτουργία και τις δραστηριότητες της βιβλιοθήκης μας. Περιηγήθηκαν το χώρο, ξεφύλλισαν βιβλία και σημείωσαν τίτλους που τους άρεσαν ή τους προτείναμε, για να εμπλουτίσουν τη δική τους βιβλιοθήκη (με βιβλία που θα τους τα αγόραζε ο Σύλλογος Γονέων τους...)
Τους φωτοτυπήσαμε και μηνύματα για το βιβλίο, και όχι μόνο, που βρήκαν στον πίνακα ανακοινώσεων, αλλά και σε άλλα σημεία της βιβλιοθήκης (τοίχους,έπιπλα,παράθυρα)
Το Μάιο πήγαμε εμείς στη βιβλιοθήκη τους στο Γυμνάσιο Μανιάκων (απέχει 3 χιλιόμετρα από την Καστοριά) και κάναμε (και φάγαμε) τα αντίστοιχα...
Ήταν μια πολύ θετική εμπειρία για όλους μας...

Από την Τηλεόραση στο Βιβλίο

Σχολικό έτος 2002-2003
Η δραστηριότητα αυτή παρουσιάστηκε τον Οκτώβριο του 2005 στην Ελληνική Ραδιοφωνία (ΝΕΤ,105,8), στην εκπομπή του Δημήτρη Παπαχρήστου "εκ των υστέρων".


Στο πρόγραμμα αυτό εργαστήκαμε με 28 μαθητές από όλες τις τάξεις. Επιλέξαμε αυτό το θέμα, γιατί είναι γνωστό ότι : 1) Η τηλεόραση απορροφά πολύ τα περισσότερα παιδιά, όμως δεν ξέρουν πώς να τη χρησιμοποιούν και 2) δεν αγαπούν και τόσο το βιβλίο, αφού δεν είναι ενημερωμένα, όσο πρέπει, για την αξία του, αλλά και δεν ξέρουν τους τρόπους με τους οποίους θα οδηγηθούν στο καλό βιβλίο.

Πώς δουλέψαμε :
Οι συναντήσεις γινόταν στο χώρο της σχολικής βιβλιοθήκης. Ψάξαμε στα ράφια της και συγκεντρώσαμε βιβλία σχετικά με την τηλεόραση και το διάβασμα. Αφού τα ξεφυλλίσαμε ξεχωρίσαμε 7 από αυτά, τα οποία εκτιμήσαμε ότι θα μας βοηθήσουν. Τα βιβλία είναι :

1) Από την Τηλεόραση στο Βιβλίο (Κριστίνα Λαστρέγκο-Φραν. Τέστα)
2) Τηλεόραση, ένας ξένος στο σπίτι (Μαρί Γουίν)
3) Το παιδί στη χώρα των βιβλίων (Μάρθα Καρπόζηλου)
4) Το βιβλίο των βιβλίων (Κυριάκος Ντελόπουλος)
5) Βιβλίο και Επικοινωνία (Διαμαντής Μπασάντης)
6) Τα παιδιά ως αναγνώστες (Τζων Σπινκ)
7) Να δώσουμε στα παιδιά την όρεξη για διάβασμα (Κριστ.Ποσλάνιεκ)

Στο 1ο , «Από την Τηλεόραση στο Βιβλίο», με υπότιτλο «Πώς διαβάζεται» η τηλεόραση, πώς «χρησιμοποιούνται» τα βιβλία», βρήκαμε
ερωτηματολόγιο το οποίο επεξεργαστήκαμε κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς. Συζητούσαμε τα ερωτήματα και τους δίναμε τη μορφή που κρίναμε εμείς ότι θα είναι η πιο αποτελεσματική για την έρευνα που αποφασίσαμε να κάνουμε στο σχολείο μας. Συγχρόνως σχολιάζαμε σκίτσα - που βρήκαμε στα παραπάνω βιβλία ή σε εφημερίδες και περιοδικά - με τα οποία τονίζονται τα αρνητικά της τηλεόρασης και τα θετικά του διαβάσματος βιβλίων. Ακόμα σχολιάζαμε και κάποιες ειδήσεις, που έφερναν τα παιδιά, σχετικές με το θέμα μας.
Και αφού το θέμα μας ήταν «Από την Τηλεόραση στο Βιβλίο», ψάξαμε στη βιβλιοθήκη μας και βρήκαμε βιβλία που έγιναν σειρές στην τηλεόραση ή κινηματογραφικές ταινίες. Τα βιβλία αυτά τα εκθέσαμε στη βιβλιοθήκη μας και τα προτείναμε για διάβασμα στα παιδιά του σχολείου
Όταν το ερωτηματολόγιο-έρευνα πήρε την τελική μορφή, το Μάρτιο, μοιράστηκε σε όλους τους μαθητές του σχολείου, οι οποίοι το απάντησαν
Στη συνέχεια επεξεργαστήκαμε τα απαντημένα ερωτηματολόγια και οδηγηθήκαμε σε κάποια συμπεράσματα, τα οποία ανακοινώθηκαν στους μαθητές.
Με όλα αυτά προσπαθήσαμε να προβληματίσουμε και να ευαισθητοποιήσουμε τα παιδιά έτσι ώστε να μάθουν πώς «διαβάζεται» η τηλεόραση και πώς «χρησιμοποιούνται» τα βιβλία.

Συμπεράσματα από το ερωτηματολόγιο-έρευνα στο οποίο απάντησαν όλοι οι μαθητές του σχολείου.




Τηλεόραση :
Τα περισσότερα παιδιά, αγόρια και κορίτσια, βλέπουν τηλεόραση επειδή τους ενδιαφέρει μια εκπομπή, αλλά και επειδή τους αρέσει να βλέπουν, ενώ λίγα είναι εκείνα τα παιδιά που βλέπουν, γιατί δεν ξέρουν τι άλλο να κάνουν.
Από τα παιδιά της Α΄ τάξης τα περισσότερα βλέπουν τηλεόραση στο σαλόνι και λιγότερα στο δωμάτιό τους. Ενώ από τα παιδιά της Β΄ και της Γ΄τάξης τα περισσότερα βλέπουν στο δωμάτιό τους , κυρίως τα κορίτσια.
Τα περισσότερα παιδιά έχουν 2-3 τηλεοράσεις στο σπίτι τους.
Αγόρια και κορίτσια ανοίγουν την τηλεόραση χωρίς να έχουν αποφασίσει τι θα δουν, και διαλέγουν αφού κοιτάξουν τι υπάρχει στα διάφορα κανάλια. Λίγα είναι τα παιδιά που ανοίγουν την τηλεόραση μόνο όταν θέλουν να δουν μια εκπομπή που τους ενδιαφέρει.
Τα περισσότερα παιδιά βλέπουν τηλεόραση 2-3 ώρες την ημέρα. Πολύ λίγα βλέπουν 1 ώρα, και ακόμη λιγότερα είναι εκείνα που βλέπουν πάνω από 4 ώρες την ημέρα.
Από τα παιδιά της Α΄ τάξης τα περισσότερα βλέπουν τηλεόραση με τα αδέρφια τους, αλλά και με τους γονείς τους και πιο πολύ με τη μαμά. Λίγα παιδιά βλέπουν μόνα τους , πιο πολλά αγόρια. Από τα παιδιά της Β΄και Γ΄ τάξης τα περισσότερα βλέπουν μόνα τους και λιγότερο με τα αδέρφια τους και τους γονείς τους.
Τα περισσότερα παιδιά και των τριών τάξεων, όταν βλέπουν τηλεόραση μαζί με κάποιον άλλο, κρατούν το τηλεκοντρόλ. Λίγα απαντούν ότι το κρατάει κάποιος άλλος και κάποια παιδιά λένε ότι το κρατάει όποιος το προλάβει…
Όταν το πρόγραμμα διακόπτεται από διαφημίσεις, τα περισσότερα παιδιά και των τριών τάξεων αλλάζουν κανάλι. Αρκετά όμως, και κυρίως αγόρια της Α΄ τάξης, βλέπουν και τις διαφημίσεις.
Τα περισσότερα αγόρια και των τριών τάξεων θέλουν να βλέπουν πιο πολύ αθλητικές εκπομπές, ταινίες με περιπέτειες, θρίλερ, κωμωδίες και λιγότερο ντοκιμαντέρ και μουσικές εκπομπές. Τα παιδιά της Α΄ τάξης βλέπουν και παιδικά. Πολύ λίγα αγόρια προτιμούν τα ριάλιτι και τις συζητήσεις. Δε θέλουν τα κουτσομπολιά, τις ειδήσεις και το χρηματιστήριο. Τα κορίτσια προτιμούν να βλέπουν ταινίες και μάλιστα αισθηματικές. Τους αρέσουν τα ντοκιμαντέρ, τα τηλεπαιχνίδια, τα ριάλιτι και τα κουτσομπολιά. Δε θέλουν τις αθλητικές εκπομπές, τις πολιτικές συζητήσεις και τις ειδήσεις.
Τα περισσότερα αγόρια είναι ευχαριστημένα με τις εκπομπές της τηλεόρασης. Τα κορίτσια θα ήθελαν να είναι περισσότερο ευχάριστες οι εκπομπές. Ακόμα θα ήθελαν να υπάρχουν περισσότερες εκπομπές που να αφορούν την εφηβική ηλικία.
Τα παιδιά συζητούν με τους φίλους τους για τις εκπομπές. Κάποια, και κυρίως κορίτσια, και με τους γονείς τους.
Αγόρια και κορίτσια βλέπουν ιδιωτικά κανάλια, αλλά και συνδρομητικά. Ελάχιστα, και κυρίως κορίτσια, βλέπουν κρατικά.
Αν δεν υπήρχε η τηλεόραση, θα έβγαιναν περισσότερο έξω: τα κορίτσια για να κάνουν βόλτες και να συζητήσουν με τις φίλες τους, ενώ τα αγόρια για να παίξουν και να ασχοληθούν με τον αθλητισμό. Περισσότερο τα κορίτσια και λιγότερο τα αγόρια θα άκουγαν μουσική και θα διάβαζαν λογοτεχνικά βιβλία. Θα ξεκουράζονταν περισσότερο. Και κάποια αγόρια, λίγα, δε θα ήξεραν τι να κάνουν…



Διάβασμα :
Τα κορίτσια αγαπούν περισσότερο το διάβασμα από τα αγόρια. Διαβάζουν κατά κανόνα το απόγευμα στο σπίτι, λιγότερο το βράδυ και στις διακοπές.
Αγόρια και κορίτσια προτιμούν μυθιστορήματα-διηγήματα, περιπέτειες, κόμικς και λιγότερο επιστημονικά και ιστορικά βιβλία.
Ο χρόνος που διαθέτουν για διάβασμα τα μικρότερα παιδιά είναι μισή ώρα έως 2 ώρες την ημέρα, ενώ τα μεγαλύτερα 1 έως 4 ώρες την ημέρα.
Όταν ήταν μικροί τους διάβαζαν παραμύθια, τώρα προτιμούν να διαβάζουν μόνοι τους. Στο σπίτι διαβάζουν βιβλία, κυρίως η μητέρα και τα αδέρφια και λιγότερο ο πατέρας.
Χρησιμοποιούν βιβλία της δημοτικής βιβλιοθήκης, όμως περισσότερο βιβλία της σχολικής βιβλιοθήκης, και κυρίως τα κορίτσια.
Πολύ λίγα παιδιά παίρνουν συστηματικά κάποιο περιοδικό.
Στην ερώτηση «τι σημαίνει για σένα η επίσκεψη της συγγραφέως κ. Σοφίας Μαντουβάλου στο σχολείο μας», τα παιδιά της Β΄ και Γ΄ τάξης απάντησαν τα περισσότερα ότι γνώρισαν από κοντά μια συγγραφέα και αγάπησαν πιο πολύ τα βιβλία. Κάποια παιδιά, κυρίως κορίτσια, σκέφτηκαν ότι ίσως γίνουν κάποτε συγγραφείς…
Αγόρια και κορίτσια θέλουν να τους χαρίζουν βιβλία. Ελάχιστοι είναι εκείνοι που δε θέλουν (κάποιοι από τα μεγαλύτερα αγόρια).
Αν δεν υπήρχε το διάβασμα θα έπαιζαν περισσότερο, θα έβλεπαν τηλεόραση, θα ασχολούνταν με τον υπολογιστή και τον αθλητισμό. Πολλά κορίτσια θα άκουγαν μουσική και ραδιόφωνο, θα ζωγράφιζαν, θα έβγαιναν στη φύση και θα ασχολούνταν με δουλειές στο σπίτι.

Βιβλία της βιβλιοθήκης μας, που έχουν γίνει σειρές στην τηλεόραση
ή κινηματογραφικές ταινίες.
Ξένο Μυθιστόρημα (ΞΜ)
1) Ο μικρός πρίγκιπας : Σαιντ Εξυπερύ
2) Ο Ρομπέν των δασών : Τζων Φίννεμορ
3) Τα ταξίδια : Μάρκο Πόλο
4) Μόγλης : Ρούντιγιαρντ Κίπλινγκ
5) Η καλύβα του Μπαρμπα-Θωμά : Χάρριετ Μπίτσερ Στόου
6) ΚΒΟ ΒΑΝΤΙΣ, ΝΤΟΜΙΝΕ ; : Ερρίκος Σιέγκεβιτς
7) Το θαυμαστό ταξίδι του Νιλς Χόλγκερσον : Σ. Λάγκερλοφ
8) Μόμπι-Ντικ ή η Φάλαινα : Herman Melvile
9) Όλιβερ Τουίστ : Ντίκενς
10) Οι περιπέτειες του Τομ Σώγερ : Μαρκ Τουαίν
11) Οι περιπέτειες του Χωκ Φιν : » »
12) Οι τρεις Σωματοφύλακες : Αλέξανδρος Δουμάς
13) Τζέην Έυρ : Σαρλότ Μπροντέ
14) Ανεμοδαρμένα Ύψη : Emily Bronte
15) Άννα Καρένινα : Λέων Τολστόι
16) Η μηχανή που ταξιδεύει στο χρόνο : Χ. Τζ. Γουέλς
17) Μιχαήλ Στρογκώφ : Ιούλιος Βερν
18) Ο 15χρονος πλοίαρχος : »
19) Μπεν Χουρ : Λιου Ουάλλας
20) Έγκλημα και τιμωρία : Ντοστογιέβσκη
21) 1984 : Τζωρτζ Όργουελ.
22) Άμλετ : Ουίλλιαμ Σαίξπηρ.
23) Αντώνιος και Κλεοπάτρα: Ουίλλιαμ Σαίξπηρ.
24) Αποχαιρετισμός στα όπλα: Έρνεστ Χεμινγουέι.
25) Βασιλιάς Ληρ : Ουίλλιαμ Σαίξπηρ.
26) Για ποιον χτυπά η καμπάνα : Έρνεστ Χεμινγουέι.
27) Έμμα : Τζειν Ώστεν
28) Η μαύρη τουλίπα : Αλεξ. Δουμάς.
29) Υπερηφάνεια και προκατάληψη : Τζέιν Ώστεν
30) Χωρίς οικογένεια : Έκτωρ Μαλώ
31) Με οικογένεια : Έκτωρ Μαλώ

Ελληνικό Μυθιστόρημα (ΕΜ)
1) Βίος και πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά : Νίκος Καζαντζάκης
2) Ο Χριστός ξανασταυρώνεται : Νίκος Καζαντζάκης
3) Η ζωή και ο θάνατος του Καραβέλα : Κων/νος Θεοτόκης
4) Η τιμή και το χρήμα : Κων/νος Θεοτόκης
5) Λωξάνδρα : Μαρία Ιορδανίδου
6) Η κυρία Ντορεμί : Λιλίκα Νάκου
7) Μαντώ Μαυρογένους : Σπύρος Μελάς
8) Ο συμβολαιογράφος : Αλέξανδρος Ραγκαβής
9) Η φανέλα με το εννιά : Μένης Κουμανταρέας
10) O Πρίγκιπας : Μήτσος Κασόλας
11) To καπλάνι της βιτρίνας : Άλκη Ζέη
12) «Ζ» : Βασίλης Βασιλικός
13) Γιούγκερμαν : Μ. Καραγάτσης
14) Η νοσταλγός : Αλ. Παπαδιαμάντης
15) Η πριγκηπέσα Ιζαμπώ :Άγγελος Τερζάκης.
16) Η Στέλλα Βιολάντη : Ξενόπουλος.
17) Ιλιάδα : Όμηρος.
18) Καπετάν Μιχάλης : Ν. Καζαντζάκης.
19) Κατάδικος : Κ. Θεοτόκης.
20) Μήδεια : Ευριπίδης
21) Ο Ποπολάρος : Ξενόπουλος.
22) Οδύσσεια : Όμηρος.
23) Στέλλα Βιολάντη : Γρηγ. Ξενόπουλος.
24) Συνταγματάρχης Λιάπκιν : Μ Καραγάτσης.

-----------------------------------------------------
η ομάδα που δούλεψε


Ο Groucho Marx, ο διάσημος Αμερικανός κωμικός, είπε σχετικά
με την τηλεόραση :

«Βρίσκω την τηλεόραση πολύ επιμορφωτική. Κάθε φορά που
κάποιος ανοίγει μια τηλεόραση , εγώ πάω σε άλλο δωμάτιο
και διαβάζω ένα καλό βιβλίο»

Αντιπολεμικές εκδηλώσεις

Ιανουάριος 2003
(από το ημερολόγιο της βιβλιοθήκης)
















Ενώ όλα δείχνουν ότι ο πόλεμος έρχεται (επέμβαση Αμερικής στο Ιράκ), στη βιβλιοθήκη μας δημιουργείται έντονη αντιπολεμική ατμόσφαιρα.
Κατεβαίνουν από τα ράφια τα βιβλία με αντιπολεμικό περιεχόμενο. Συγχρόνως, μετά από παρακίνησή μου, οι μαθητές φέρνουν σκίτσα, από εφημερίδες και περιοδικά, σχετικά. Τα φωτοτυπούμε σε πολλά αντίγραφα και τα μοιράζουμε σε όλο το σχολείο. Τα παιδιά γράφουν το μήνυμά τους πάνω στα σκίτσα ή ζωγραφίζουν δικά τους αντίστοιχα. Τα εκθέτουμε στη βιβλιοθήκη.
Φεβρουάριος 2003
Συνεχίζεται η συγκέντρωση των σκίτσων, αλλά και των αντιπολεμικών βιβλίων που όλο και ανακαλύπτουμε στη συλλογή μας. Ανοίξαμε βιβλία σε πίνακες ζωγραφικής με σχετικό περιεχόμενο.
Και φτάνουμε στις 14 Φεβρουαρίου, τότε που έγιναν αντιπολεμικές διαδηλώσεις σ' όλη την Ελλάδα. Ο Σύλλογος Γονέων του σχολείου μάς ζητάει συμμετοχή 2 μέρες πριν τη διαδήλωση στην Καστοριά. Είμασταν έτοιμοι...
Όλα αυτά, που είχαμε ήδη εκθέσει στη βιβλιοθήκη μας, τα κατεβάσαμε στο προαύλιο της Νομαρχίας, όπου έγινε η αντιπολεμική εκδήλωση. Η πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων, Ελένη Βασιλειάδου, έφερε στο σχολείο μία ζωγράφο, που ζωγράφισε τη Γκουέρνικα του Πικάσο βλέποντας από βιβλίο μας. Αυτό, σε μεγάλο πανί, αποτέλεσε το...σκηνικό μας στη Νομαρχία. Ο κ. Στέλιος Σπανός με την κ. Χριστίνα Παούνη ετοίμασαν και παρουσίασαν με ομάδα παιδιών μας ένα δρώμενο (πόλεμος και ειρήνη). Η χορωδία του σχολείου είπε τρία τραγούδια για την ειρήνη. Έκανε μεγάλη εντύπωση η συμμετοχή μας. Αναβαθμίσαμε την εκδήλωση μας είπαν.
Το συγκινητικό ήταν που ερχόταν παιδιά λυκείου στα βιβλία μας και μας ζητούσαν ένα ποίημα ή πεζό για να ανεβούν στο βήμα και να το διαβάσουν εκείνη τη στιγμή...
Άλλοι μας ζητούσαν από τα σκίτσα...
Τις ίδιες μέρες συγκεντρώσαμε στη βιβλιοθήκη (με τη βοήθεια του μαθηματικού του σχολείου, Χρήστου Μασούρα) φάρμακα που έφεραν οι μαθητές και τα στείλαμε στους Γιατρούς του Κόσμου.

Βιβλία της βιβλιοθήκης μας με αντιπολεμικά μηνύματα
1. Ιλιάδα του Ομήρου (πολεμικό, με αντιπολεμικό μήνυμα)
2. Ιστορία Ηροδότου
3. Θουκυδίδου Ιστορία (Επιτάφιος του Περικλέους)
4. Αισχύλος ( Ικέτιδες, Πέρσες, Επτά επί Θήβας,
Προμηθέας, Δεσμώτης)
5. Ευριπίδης (Ηρακλείδαι, Ιφιγένεια εν Αυλίδι, Ιφιγένεια εν Ταύροις)
6. Αριστοφάνης (Ειρήνη, Πλούτος)
7. Αλκιβιάδης ή οι κίνδυνοι της φιλοδοξίας :Jacqueline de Romilli
8. Οι πατέρες της εκκλησίας για τον πόλεμο και την ειρήνη.
9. Ελληνική Νομαρχία, Ανωνύμου του Έλληνος.
10. Πόλεμος κατά του πολέμου
(αποφάσεις του πρώτου πανελληνίου συνεδρίου…)
11. Η ζωή εν τάφω : Στράτης Μυριβήλης
12. Ο μπαμπάς ο πόλεμος : Ιάκωβος Καμπανέλης
13. Οργή λαού : Κώστας Βάρναλης
14. Ζητείται ελπίς : Αντώνης Σαμαράκης
15. Ματωμένα χώματα : Διδώ Σωτηρίου
16. Ιστορία ενός αιχμαλώτου : Στρατή Δούκα
17. Αυτό το παιδί πέθανε αύριο : Νέστορας Μάτσας
18. Η κόλαση των παιδιών : Λιλίκα Νάκου
19. Το διπλό ταξίδι : Λίτσα Ψαραύτη
20. Τα ξύλινα σπαθιά : Παντελής Καλιότσος
21. Ο μεγάλος περίπατος του Πέτρου : Άλκη Ζέη
22. Το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ
23. Αποχαιρετισμός στα όπλα : Έρνεστ Χέμινγουέη
24. Για τον πόλεμο και το θάνατο : Σίγκμουντ Φρόυντ
25. Ουδέν νεώτερον από το δυτικόν μέτωπον : Ρεμάρκ
26. Γράμματα σ’ ένα φίλο Γερμανό : Αλμπέρ Καμύ
27. Πόλεμος και Ειρήνη : Λέων Τολστόη
28. Ο μικρός πρίγκιπας : Α. Ντε Σαιντ Εξυπερύ.
29. Η φάρμα των ζώων : Τζωρτζ Όργουελ
30. Παιδαγωγικό Μανιφέστο : Μαρία Μοντεσσόρι
31. Απομνημονεύματα Μακρυγιάννη
32. Άξιον Εστί : Οδυσσέα Ελύτη
33. Ρωμιοσύνη : Γιάννη Ρίτσου
34. Επιτάφιος : Γιάννη Ρίτσου
35. Δεκαοκτώ λιανοτράγουδα της πικρής πατρίδας : Γιάννη Ρίτσου

Συνεργασία με βιβλιοθήκη Πτολεμαϊδας

Ιανουάριος 2002
(Από το ημερολόγιο της βιβλιοθήκης)
Μετά από πρόταση του υπευθύνου της βιβλιοθήκης του 2ου Γυμνασίου Πτολεμαϊδας, Βασίλη Γκέκα, 20 μαθητές του σχολείου μας, αποτέλεσαν μία ομάδα που ανέλαβε να επεξεργαστεί με διάφορους τρόπους 20 βιβλία οικολογίας και περιβαλλοντικής εκπαίδευσης.
Το ίδιο θα έκανε και αντίστοιχη ομάδα από την Πτολεμαϊδα.
Το Μάιο υποδεχτήκαμε στη βιβλιοθήκη μας την ομάδα της Πτολεμαϊδας με τους Βασίλη Γκέκα και Λίτσα Χατζησαββίδου. Αφού έγινε η γνωριμία των παιδιών των δύο σχολείων (τρώγοντας κέικ -δύο ταψιά μάς έφεραν,εμείς σοκολατάκι...),αντάλλαξαν απόψεις για το περιεχόμενο των βιβλίων που είχαν μελετήσει και έθεσαν ερωτήσεις οι μεν στους δε.
Τα παιδιά χάρηκαν πολύ με αυτή την επικοινωνία.
Ήταν πράγματι συγκινητική εμπειρία...

Η Σοφία Μαντουβάλου στη βιβλιοθήκη μας (Νοέμβριο του 2001)

(δύο φαξ που στείλαμε στη συγγραφέα Σοφία Μαντουβάλου)

Καστοριά 28 Νοεμβρίου 2001
Η βιβλιοθήκη μας το Νοέμβριο «γέμισε» με Σοφία Μαντουβάλου. Από τις αρχές του μήνα την είχαμε με τη βοήθεια της …Ονειροφαντασίας και στις 21, 22 και 23 Νοεμβρίου στην …κυριολεξία και τότε έγινε ό ό ό χ α μ ό ς !!
Από τις 24 Νοεμβρίου και μέχρι σήμερα, που τη «χάσαμε» στην κυριολεξία, την ξαναβρήκαμε, πού αλλού…στην Ονειροφανταστική
Δ η λ α δ ή
Η Σοφία Μαντουβάλου έχει μπει για τα καλά στη ζωή του σχολείου μας, είναι αναπόσπαστο κομμάτι του σχολείου μας, όμως (και δεν υπερβάλλουμε) και της πόλης μας.
Όλη η Καστοριά (όσοι βέβαια είναι της …Ονειροφανταστικής Σχολής και όσοι δεν ήξεραν ότι είναι κατά βάθος αυτής της σχολής, αλλά το αγνοούσαν μέχρι τις 21 Νοεμβρίου) είναι γεμάτη από πολύχρωμες καρδούλες, χάχανα, ιστοριούλες τρυφερές με φεγγαράκια, σταγόνες της βροχής και κυματάκια της λίμνης μας, καρεκλοπόδαρα, καπέλα, Ντορεμιφασολλασίδια, σαπουνόφουσκες… και όλα αυτά φωτεινά κι αστραφτερά και χωρίς κλάματα τα δικά μας σύννεφα, μόνο γέλια και χαρές (α ναι και κάποια δάκρυα, χαράς όμως – καλά κάνετε και με επαναφέρετε στην τάξη) και όλα αυτά τρελάθηκαν στις κολοτούμπες κάτω από το τρελό πάπλωμα της Ρόζυ-Ροζ, για να ζεσταθούν πολύ και να ετοιμαστούν για τον καινούριο χρόνο που θα μας βρει όλους ερωτευμένους περισσότερο από κάθε άλλη φορά, αφού αυτό θα μας βοηθήσει να έχουμε εμπνεύσεις για το «Σου γράφω για να σου πω πως…»




Καστοριά, Παρασκευή 30 Νοεμβρίου 2001
Ένας Νέος Άνθρωπος μπήκε στη ζωή μου…
Τη γνώρισα το Μάιο, τότε που «μάγεμα η φύσις κι όνειρο στην ομορφιά και χάρη», τότε που «η φύσις ηύρε την καλή και τη γλυκιά της ώρα», τότε που τα λιβάδια μας ήταν γεμάτα παπαρούνες… είπε ο Γιάννης Παπαδάτος που ήταν στην παρέα του «Κύκλου του Ελληνικού παιδικού βιβλίου», που μας ήρθε από την Αθήνα σε διημερίδα που οργάνωσε η Δημοτική Βιβλιοθήκη Ορεστίδος με θέμα: «Η παιδική και νεανική λογοτεχνία : Το μαγικό ραβδί της εκπαίδευσης»…
Ήμουν εκεί… Ήταν εκεί και …«Η Σταχτοπούτα της εκπαίδευσης»,
η Σοφία Μαντουβάλου. Την πλησίασα πριν ανεβεί στο βήμα, για να αναπτύξει το θέμα της και τη ρώτησα ανυπόμονα : «Ποια είσαι εσύ;», «η Σοφία Μαντουβάλου, που σε λίγο θα μιλήσω». Όμως εγώ τη γνώρισα και την ξεχώρισα πριν μιλήσει. Δεν ήξερα γιατί. Κάτι εξέπεμπε, ακτινοβολούσε… (μέσα σε μια μεγάλη αίθουσα – γυμναστήριο, ανάμεσα σε 200 περίπου άτομα – οι 30 συγγραφείς – εκπαιδευτικοί, οι υπόλοιποι εκπαιδευτικοί και κυρίως νηπιαγωγοί και δάσκαλοι και λιγότεροι καθηγητές) και ξεχώριζε…
Και «η Σταχτοπούτα της Εκπαίδευσης» κάποια στιγμή βρέθηκε στο βήμα, δεν ανέβηκε όπως όλοι οι άλλοι περπατώντας, αλλά «βρέθηκε»… μάλλον η Ονειροφαντασία την ανέβασε εκεί, για να τη δούμε καλύτερα… Και μαγευτήκαμε…
Δεν έφυγε από το μυαλό μου μέχρι την άλλη μέρα που ήρθα στο σχολείο και διαπίστωσα ότι το ίδιο ένιωσε και η Δήμητρα Καρλή, η μουσικός του σχολείου…κοιταχτήκαμε… «σκέφτεσαι ό,τι σκέφτομαι;» της είπα, «ναι», μου απάντησε, «να φέρουμε τη Μαντουβάλου στο σχολείο», είπαμε μ’ ένα στόμα…
Της είπα λοιπόν στο τηλέφωνο την ίδια μέρα : «Θα έρθει η Σταχτοπούτα της Εκπαίδευσης με το μαγικό της ραβδί με το οποίο αφού αγγίξει τα παιδιά θα πετύχουμε, με τη νέα σχολική χρονιά, τα 1000 περίπου βιβλία που διαβάσαμε φέτος να γίνουν 2000 ; » «Έφτασα!», είπε η Σοφία.
Και τη φέραμε, ήρθε δηλαδή με τη βοήθεια, την υλική συμπαράσταση, των γονέων των παιδιών μας.
Το ανακοινώσαμε πρώτα στο Διευθυντή του σχολείου (από τον Ιούνιο αυτά). Και την είχαμε εδώ 21, 22 και 23 Νοεμβρίου.
Το κάθε τμήμα τη χάρηκε για μία διδακτική ώρα. Ερχόταν στη βιβλιοθήκη 2 τμήματα μαζί (δηλ. 42-43 μαθητές κάθε φορά)
Της τα παραδώσαμε και …τα μάγεψε. Συζήτησαν μαζί της, τη ρώτησαν πώς εμπνέεται και γράφει, γιατί γράφει, πόσα βιβλία έγραψε,πώς περνάει τη μέρα της...
Αυτή τους ρώτησε αν ονειρεύονται μέρα μεσημέρι κι αν είναι ερωτευμένοι…
Για τη συνέχεια ζητήστε τη βοήθεια της ...Ο ν ε ι ρ ο φ α ν τ α σ ί α ς !





Από το ημερολόγιο της βιβλιοθήκης :
21, 22 και 23 Νοεμβρίου (2001) η βιβλιοθήκη μας (κατ' επέκταση το σχολείο, αλλά και η Καστοριά...) γέμισε με Σοφία Μαντουβάλου, γέμισε με
δ η μ ι ο υ ρ γ ί α και φ α ν τ α σ ί α... με ...Ο ν ε ι ρ ο φ α ν τ α σ ί α !
Η Σοφία Μαντουβάλου είναι μία συγγραφέας (βέβαια η ίδια δηλώνει επάγγελμα : "βροχοποιός"...) παιδικής Λογοτεχνίας.
Γράφει, λέει, για παιδιά και νεανικές ψυχές.
Εργάζεται στην εκπαιδευτική Τηλεόραση, ως ειδικός στην εκπαίδευση με τις σύγχρονες τεχνολογίες.Τα βιβλία που γράφει-σύμφωνα με όσα λέει ο εκδότης της Καστανιώτης- "είναι σχεδιασμένα με τρόπο που απελευθερώνει το δυναμισμό της φαντασίας που έχει μέσα του κάθε παιδί". Και ότι αυτά τα λόγια δε λέγονται έτσι για να λέγονται το αποδεικνύουν τα έργα-δημιουργίες-εμπνεύσεις των παιδιών μας... Δηλαδή :
Ένα μήνα πριν έρθει η Σοφία μοίρασα σε μαθητές και καθηγητές "καρδούλες" πολύχρωμες με στίχους που τις συνοδεύουν από το βιβλίο της:
"σου χαρίζω μία καρδούλα"
Άλλοι μαθητές ζωγράφισαν κι άλλοι έγραψαν παρόμοια στιχάκια (για τη ζωγραφική κάποιοι χρησιμοποίησαν και τον ΗΥ)
Χαρακτηριστικό το παράδειγμα του μαθητή του Β2 Γιάννη Τσαούση που σε κάθε διάλειμμα ερχόταν με καινούριο στιχάκι, 35 έφερε συνολικά!
Άλλος μαθητής είπε:"Τέτοια συγγραφέα πρώτη φορά βλέπω! Μπορώ κι εγώ να γράψω έτσι!"
Γιατί η συγγραφέας αυτή , είπα, "μιλάει απλά" και μιλάει με πρωτότυπο τρόπο για όλη τη ζωή, για τα καθημερινά που ζούμε και μας κάνουν να χαιρόμαστε, ακόμα και όσα μας στεναχωρούν...
Και όταν μας ήρθε την υποδεχτήκαμε με τραγούδι,και τι τραγούδι!
Η μουσικός του σχολείου Δήμητρα Καρλή πήρε 5-6 στιχάκια της Σοφίας, από το ίδιο βιβλίο, και έκανε μία μουσική σύνθεση. Την έμαθε στη χορωδία του σχολείου και την τραγούδησαν με φλογέρες , αρμόνιο και άλλα μουσικά όργανα...
Ήταν το αποκορύφωμα της δημιουργίας... Η Σοφία έκλαψε...
Οι υπόλοιποι καθηγητές, 17 από τους 21, συμμετείχαν ...τρώγοντας, πίνοντας και συζητώντας εκπαιδευτικά και όχι μόνο, σε Συμπόσιο στο χώρο της βιβλιοθήκης, όπου ο καθένας έφερε το ...τάπερ του, μετά το 7ωρο (2-4,30)
Η Αγλαϊα Σαμαρά, στη διάρκεια του γεύματος (είχε φέρει καστοριανούς σαρμάδες,που πολύ άρεσαν στη συγγραφέα) μας διάβασε το ποίημα του Στρατήγη "καρδιά μου..."
Για τα υπόλοιπα και πάλι ζητήστε τη βοήθεια της Ονειροφαντασίας...
Το βράδυ μάς κάλεσε το τοπικό τηλεοπτικό κανάλι ΔΙΚΤΥΟ, στην εκπομπή "η πόλη στον αέρα" του δημοσιογράφου Αντώνη Παραρά. Για μισή ώρα, μάς είπε,όμως μας κράτησε μιάμιση... Και την άλλη μέρα σχολιάστηκε ότι αναβαθμίσαμε την εκπομπή...
Θα έχουμε και συνέχεια...
Μας άφησε η Σοφία ένα βιβλίο της...μισοτελειωμένο,
το "Σου γράφω για να σου πω πως..."
να το τελειώσουμε εμείς...έτσι είπε...αλίμονό μας!
Αλλά πού ξέρεις...μπορεί να είμαστε κι εμείς συγγραφείς και δεν το ξέρουμε...
άλλωστε δε λέει κι ο εκδότης της ότι τα βιβλία της απελευθερώνουν το δυναμισμό και τη φαντασία που έχει μέσα του κάθε παιδί;

Σχολικό έτος 2000-2001

Καστοριά 10-9-2001
(το κείμενο στάλθηκε στο γραφείο βιβλιοθηκών του ΥΠΕΠΘ)
Η λειτουργία της Σχολικής Βιβλιοθήκης του 1ου Γυμνασίου Καστοριάς κατά το σχολικό έτος 2000-2001

Εργάζομαι στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση 23 χρόνια ως φιλόλογος. Από την πρώτη χρονιά (1977, ως αναπληρώτρια σε γυμνάσιο του Βόλου) αναλάμβανα τη βιβλιοθήκη του σχολείου, πιστεύοντας στο ρόλο της σχολικής βιβλιοθήκης. Πέρασα από 8 συνολικά σχολεία (στους νομούς Μαγνησίας, Ημαθίας, Καστοριάς), στα οποία οργάνωνα, εμπλούτιζα και λειτουργούσα τις μικρές βιβλιοθήκες. Οι εμπειρίες μου είναι συγκινητικές. Όμως αυτό που έζησα αυτή τη σχολική χρονιά, ως υπεύθυνη βιβλιοθήκης στο 1ο Γυμνάσιο Καστοριάς, είναι πρωτόγνωρο! (Και είμαστε στην αρχή! Σκέφτομαι.) Παρ’ όλο που καθημερινά η οργάνωση της βιβλιοθήκης έπαιρνε 4-5 ώρες, η λειτουργία της ήταν πολύ καλή. Οι μαθητές αγάπησαν το χώρο, έγινε ο χώρος τους. Mπαίνουν στη βιβλιοθήκη στα διαλείμματα, σε κενά και όταν κάποιος καθηγητής κάνει το μάθημά του στο χώρο της.
Από τους 200 μαθητές οι 146 δανείστηκαν κάποιο ή κάποια βιβλία. Σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς διακινήθηκαν 980 βιβλία . Εκτός από τα λογοτεχνικά βιβλία, που κυρίως δανείζονταν τα παιδιά, άλλα βιβλία που διακινήθηκαν ήταν σχετικά με τα ενδιαφέροντά τους (μουσική, ζωγραφική, αθλητισμό, κινηματογράφο, θέατρο, βιβλία που αφορούν την εφηβεία κ.ά.).Επίσης βιβλία που αφορούσαν εργασίες τους κυρίως στην τεχνολογία, την ολυμπιακή παιδεία, αλλά και άλλα μαθήματα. Κάποιοι καθηγητές παρακινούσαν τους μαθητές τους να έρχονται στη βιβλιοθήκη. Ο Διευθυντής του σχολείου ανταποκρίνονταν με προθυμία και ικανοποίηση κάθε φορά σε ό,τι ζητούσα.
Αρκετές φορές, στη διάρκεια της σχολικής χρονιάς, το μάθημα έγινε στη βιβλιοθήκη, όπου κάθε φορά χρησιμοποιούνταν υλικό σχετικό με την ενότητα που διδάσκονταν (στην Ιστορία, στη Λογοτεχνία, στα Καλλιτεχνικά, στη Μουσική, στην Τεχνολογία, στη Φυσική Αγωγή). Τα παιδιά μπήκαν στη βιβλιοθήκη κατά τμήμα (9 συνολικά τμήματα) για μία ολόκληρη διδακτική ώρα, τρεις φορές στη διάρκεια της σχολικής χρονιάς για να ενημερωθούν για τη θέση των βιβλίων και το περιεχόμενό τους, έτσι ώστε να μπορούν να χρησιμοποιούν τα βιβλία με τρόπο αποτελεσματικό.
Στα τραπέζια της βιβλιοθήκης ήταν απλωμένα κάθε φορά γύρω στα 30 εντυπωσιακά βιβλία (κυρίως των ΕΡΕΥΝΗΤΩΝ, που άλλαζαν κάπου-κάπου),τα οποία οι μαθητές ξεφύλλιζαν στα διαλείμματα ή στα κενά τους. Κάποιοι μαθητές (4-5 κατά μέσο όρο από κάθε τμήμα ) ασχολήθηκαν (όποιοι ήθελαν και όποτε ήθελαν) με την οργάνωση της βιβλιοθήκης και έδειξαν μεγάλη προθυμία (μάλιστα κάποιοι με ρώτησαν τι σπούδασα για να κάνω αυτή τη δουλειά, για να σπουδάσουν κι αυτοί…). Έχουν γνωρίσει πολλά βιβλία τα παιδιά, έστω και ξεφυλλίζοντάς τα μόνο. Αφού τους είχα πει ότι θα έρχονται στη βιβλιοθήκη όχι μόνο για να δανειστούν κάποιο λογοτεχνικό βιβλίο ή για να κάνουν την εργασία τους, αλλά και για όποια απορία τούς δημιουργείται, για οποιοδήποτε θέμα, πολλά παιδιά ανταποκρίθηκαν και ζητούσαν διάφορα (π.χ. μαθητής της Γ΄ τάξης ήρθε στη βιβλιοθήκη και ζήτησε τον «Τάφο» του Παλαμά, γιατί είχαν κάνει στην τάξη ένα απόσπασμα, αλλά αυτός το ήθελε όλο. Άλλος ζήτησε τους «Βατράχους» του Αριστοφάνη, γιατί του έκανε, λέει, εντύπωση ο τίτλος. Άλλος ήθελε να βρει για τη «Γη του Πυρός»).
Στη βιβλιοθήκη κατέφευγαν και οι «τιμωρημένοι» μαθητές (με ωριαία απομάκρυνση), όπου «αναγκάζονταν» να ξεφυλλίσουν βιβλία (έτσι κάποιοι βρήκαν βιβλία σχετικά με τα ενδιαφέροντά τους. Χαρακτηριστικό το παράδειγμα μαθητή που τον ενδιέφεραν τα μουσικά όργανα, για τα οποία βρήκε πολλά βιβλία) και …ύστερα πήγαιναν πιο ήρεμοι στην τάξη.
Και ένα ευτράπελο…Μαθητής της Α΄ τάξης ήρθε στη βιβλιοθήκη με ένα χαρτάκι όπου έγραφε το θέμα της εργασίας που του ανέθεσε ο καθηγητής της Τεχνολογίας: «Γιατί δε χρησιμοποιείται Εβραίος στην πυρηνική ενέργεια»…Επειδή δε μπορούσα να του βρω πληροφορίες για το θέμα του…, πήγα στον καθηγητή και διαπίστωσα ότι το θέμα ήταν: «Γιατί δε χρησιμοποιείται ευρέως η πυρηνική ενέργεια για την παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος»…
Από τους 25 καθηγητές του σχολείου οι 15 μπήκαν αρκετές φορές στη βιβλιοθήκη και χρησιμοποίησαν υλικό σχετικό με το μάθημά τους ή με κάποια πανεπιστημιακή εργασία τους.
Στο χώρο της βιβλιοθήκης ,κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς έγιναν και κάποιες εκδηλώσεις :
1) Τον Οκτώβριο, αφιέρωμα στον ποιητή Γ. Σεφέρη, κυρίως μουσικό. Τα ποιήματα, που ακούστηκαν μελοποιημένα μοιράστηκαν στους μαθητές σε φωτοτυπίες. Παρακολούθησαν την εκδήλωση κατά τάξεις.
2) Το Μάρτιο, από 19 μέχρι 25 Μαρτίου, έγινε στο χώρο της βιβλιοθήκης έκθεση βιβλίου με θέμα: «Η περίοδος της Τουρκοκρατίας και η Ελληνική Επανάσταση» (με βιβλία ιστορικά και λογοτεχνικά).
Τις ίδιες μέρες, σε κάποια διαλείμματα, οι μαθητές άκουγαν από το μεγάφωνο του στερεοφωνικού της βιβλιοθήκης (που είχε «βγει» στο παράθυρο προς την αυλή του σχολείου…) τραγούδια σχετικά με την Εθνική Επέτειο.



3) Τον Απρίλιο, στις 2,3 και 4, έγινε στη βιβλιοθήκη αφιέρωμα για την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου. Οι μαθητές ήρθαν κατά τμήμα στη βιβλιοθήκη και απασχολήθηκαν για μία διδακτική ώρα. Πάνω στα τραπέζια υπήρχε ένα σκίτσο σχετικό με το βιβλίο, όπου ο καθένας έγραφε το μήνυμά του (σας στέλνω κάποια από αυτά). Στη συνέχεια διαβάζαμε το μήνυμα της ΙΒΒΥ (παγκόσμια οργάνωση βιβλίων για τη νεότητα) και σχολιάζαμε την αφίσα. Ακολουθούσε συζήτηση πάνω σε βιβλία που είχαν διαβάσει κάποιοι απ’ τους μαθητές. Το αποτέλεσμα ήταν όλοι οι μαθητές να φεύγουν από τη βιβλιοθήκη έχοντας σημειώσει γύρω στους 10 τίτλους βιβλίων (βιβλία δηλαδή που τα πρότειναν συμμαθητές τους, και αυτό έχει ιδιαίτερη βαρύτητα). Κάποια παιδιά τα ζητούσαν εκείνη τη στιγμή για να τα δανειστούν.
4) Την παραμονή της Πρωτομαγιάς έγινε αφιέρωμα στην Πρωτομαγιά. Κατά την πρωινή συγκέντρωση τα παιδιά άκουσαν τα σχετικά με το διπλό νόημα της μέρας. Στα τζάμια του σχολείου υπήρχαν αποκόμματα από εφημερίδες με αφιερώματα (π.χ. Μάης του ΄36, του ΄44 κ. α.).
Στα διαλείμματα τα παιδιά άκουγαν τραγούδια σχετικά.
Στον πίνακα ανακοινώσεων και στα τζάμια της βιβλιοθήκης πάντα υπάρχουν σκίτσα, μηνύματα και ειδησούλες ενδιαφέρουσες.
Κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς κάποιοι γονείς των παιδιών, ενημερωμένοι από τα παιδιά τους , ήρθαν για να δουν τη βιβλιοθήκη. Έγινε σχετική ενημέρωση στο Σύλλογο Γονέων, και για να τη δουν όλοι οι γονείς μοιράστηκαν οι έλεγχοι του β΄τριμήνου στο χώρο της. Έδειξαν μεγάλη ικανοποίηση και υποσχέθηκαν ότι θα είναι στο πλευρό μας σε ό,τι χρειαστούμε.
Τα μέλη του Δ.Σ. του Συλλόγου Γονέων του σχολείου ήρθαν στη βιβλιοθήκη δέκα μέρες πριν κλείσει το σχολείο για τις καλοκαιρινές διακοπές και μου είπαν: "Πες μας πώς κατάφερες και έρχονταν τα παιδιά μας όλη τη χρονιά στο σπίτι με λογοτεχνικό βιβλίο, πες μας τι μπορούμε να κάνουμε, πώς να βοηθήσουμε το έργο σου εδώ, σκεφτήκαμε να αγοράσουμε βιβλία" Τους απάντησα πως καλά θα είναι να φέρουμε έναν καλό συγγραφέα στη βιβλιοθήκη με το νέο σχολικό έτος. (Δεν υπήρχε τότε ακόμα ο θεσμός του ΕΚΕΒΙ "συγγραφείς στα σχολεία", οπότε έπρεπε να επιβαρυνθούν οικονομικά οι γονείς) Συμφώνησαν, ήδη καλέσαμε τη συγγραφέα Σοφία Μαντουβάλου, την περιμένουμε το Νοέμβριο...  (υπάρχει εδώ στα περιεχόμενα σχετική ανάρτηση με την καταπληκτική επίσκεψή της στο σχολείο)
Στο τέλος της σχολικής χρονιάς στείλαμε σε διάφορους τοπικούς φορείς (Νομάρχη, Δήμαρχο, εφημερίδες κ. ά.) ένα κείμενο σχετικό με τη βιβλιοθήκη, για να ενημερωθεί η τοπική κοινωνία
Πιστεύουμε κι εγώ ως υπεύθυνη της σχολικής βιβλιοθήκης, αλλά και ο Διευθυντής του σχολείου και ο Σύλλογος των καθηγητών ότι, αν και βρισκόμαστε στην αρχή, καταφέραμε να συνδέσουμε τη σχολική βιβλιοθήκη με την εκπαιδευτική διαδικασία.
Για τη συνέχεια ελπίζουμε πολύ περισσότερα…
Η υπεύθυνη της σχολικής βιβλιοθήκης
Ιωάννα Λουλάκη, φιλόλογος

Ίδρυση της βιβλιοθήκης

(κείμενο που δημοσιεύτηκε στον τοπικό τύπο τον Ιούνιο 2001)

H Bιβλιοθήκη του 1ου Γυμνασίου Καστοριάς

Νέο χώρο απέκτησε απ’ αυτή τη σχολική χρονιά , Σεπτ. 2000-Ιούν.2001, η εκπαιδευτική κοινότητα του 1ου Γυμνασίου Καστοριάς. Είναι ο χώρος της «Σχολικής Βιβλιοθήκης», κάτι εντελώς καινούριο για τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση!
Δηλαδή: Απ’ αυτή τη σχολική χρονιά το 1ο Γυμνάσιο Καστοριάς είναι ένα από τα 500 Γυμνάσια-Λύκεια της χώρας στο οποίο ιδρύθηκε, οργανώνεται και λειτουργεί Σχολική Βιβλιοθήκη, σε χώρο 100 τ.μ., εξοπλισμένη με όλα τα σύγχρονα μέσα.
Πρόκειται για εφαρμογή σχετικού προγράμματος του Υπουργείου Παιδείας. Περιέχει 6.000 βιβλία, CD, CD ROM ,οπτικοακουστικά μέσα και Ηλεκτρονικούς Υπολογιστές τους οποίους μπορούν να χρησιμοποιήσουν οι μαθητές και καθηγητές του σχολείου για να βρουν το κατάλληλο βιβλίο κάθε φορά ή για να συνδεθούν με το Διαδίκτυο (Internet) για περισσότερες πληροφορίες. Οργανώνεται και λειτουργεί με την ευθύνη επιμορφωμένης υπευθύνου καθηγήτριας.
Εκτός από τα λογοτεχνικά βιβλία, τα οποία οι μαθητές δανείζονται, υπάρχουν πολλά αξιόλογα βιβλία που βοηθούν τους μαθητές, στα μαθήματά τους και στις εργασίες τους. Επίσης βιβλία που καλύπτουν τα ενδιαφέροντα των παιδιών(μουσική, ζωγραφική, αθλητισμό κινηματογράφο, θέατρο κ.ά.) Και βεβαίως βιβλία για τους καθηγητές τα οποία μπορούν να αποτελέσουν πρόσθετο υλικό για το αντικείμενο της διδασκαλίας τους ή για τη διεξαγωγή επιστημονικής έρευνας .
Αρκετές φορές το μάθημα έγινε στο χώρο της βιβλιοθήκης, όπου χρησιμοποιούνταν κάθε φορά υλικό σχετικό με την ενότητα που διδάσκονταν.
Στο χώρο της έγιναν κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς αφιερώματα: π.χ. για τον ποιητή Γιώργο Σεφέρη, την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου, την Εργατική Πρωτομαγιά κ.ά.
Ακόμα εκθέσεις βιβλίων ανάλογα με την επικαιρότητα (εθνικές επέτειοι) ή με τα μαθήματα (π.χ. Ανατολικοί πολιτισμοί, Μινωικός πολιτισμός, Αναγέννηση)
Οι μαθητές γέμιζαν τη βιβλιοθήκη σε όλα τα διαλείμματα, αλλά και σε κάποια κενά τους. Αγάπησαν το χώρο, έγινε ο χώρος τους.
Κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς Σεπτ.2000-Μάϊο 2001 δανείστηκαν 980 βιβλία… (σύνολο μαθητών=200).
Βέβαια και η πιο μεγάλη βιβλιοθήκη πρέπει συνεχώς να εμπλουτίζεται με νέα βιβλία που μας πλημμυρίζουν καθημερινά.
Όσοι νοιάζονται για την ίδια υπόθεση (δηλ. πώς θα φέρουμε κοντά στα παιδιά μας όσο γίνεται περισσότερα βιβλία…) μπορούν να βοηθήσουν τη βιβλιοθήκη αυτή για να γίνει πιο αποτελεσματικός ο ρόλος της.
Ο Διευθυντής του σχολείου και ο σύλλογος των καθηγητών αισθάνονται πολύ ικανοποιημένοι με το θεσμό της Σχολικής Βιβλιοθήκης, η οποία έχει αναβαθμίσει το σχολείο με το τόσο πλούσιο και αξιόλογο υλικό που περιέχει.
Έχει δώσει στο σχολείο μια πρωτόγνωρη ζωντάνια.
Ο Διευθυντής και
Ο Σύλλογος των Καθηγητών